- oburęczny
- {{stl_3}}oburęczny {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}ɔburɛnʧ̑nɨ{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_9}}adj {{/stl_9}}{{stl_51}}{{/stl_51}}{{stl_14}}beidhändig {{/stl_14}}
Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
oburęczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, oburęcznyni {{/stl 8}}{{stl 7}} posługujący się objema rękami z taką samą sprawnością : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oburęczny tenisista, uczeń. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oburęczny — oburęcznyni «posługujący się jednakowo sprawnie i prawą, i lewą ręką» … Słownik języka polskiego